Αστεριξ

Αστερίξ είναι ο τίτλος ενός κόμικ των Ρενέ Γκοσινί (σενάριο) και Αλμπέρ Υντερζό (σκίτσα). Η ονομασία του προέρχεται από το βασικό χαρακτήρα της σειράς: Αστερίξ. Η σειρά ξεκίνησε το 1959 και γράφτηκε στα Γαλλικά. Μετά τον θάνατο του Γκοσινί (1977) ο Ουντερζό συνεχίζει ως σήμερα τις ιστορίες με τους κατοίκους του Γαλατικού Χωριού που αντιστέκεται στους Ρωμαίους.

Η δράση τοποθετείται στο 50 π.Χ. Όλη η Γαλατία έχει πέσει στα χέρια των Ρωμαίων. Όλη; Όχι! Οι κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Αρμορικής, χάρη στο μαγικό φίλτρο που παρασκευάζει ο δρυΐδης Πανοραμίξ, και που τους δίνει υπερφυσική δύναμη, συνεχίζουν να αντιστέκονται στους Ρωμαίους. Οι προσπάθειες του Ιουλίου Καίσαρα να υποτάξει το χωριό, πάντα με αποτυχημένη κατάληξη, είναι το κύριο θέμα του κόμικ. Ο Αστερίξ, ένας κοντός και δαιμόνιος Γαλάτης, μαζί με τον αχώριστο φίλο του, τον τεράστιο Οβελίξ, πάντα καταφέρνουν, με τη βοήθεια του μαγικού φίλτρου, της εξυπνάδας αλλά και της καλής τους τύχης, να χαλάσουν τα σχέδια του Ρωμαίου Καίσαρα. Στο τέλος κάθε βιβλίου, η νίκη επί των Ρωμαίων γιορτάζεται με ένα μεγάλο τσιμπούσι με αγριογούρουνα (αφού πρώτα δεθεί και φιμωθεί ο βάρδος Κακοφωνίξ).

Το κόμικ έχει μεταφραστεί σε περισσότερες από 100 γλώσσες και διαλέκτους, (μεταξύ των οποίων στην Κρητική, την Κυπριακή και την Ποντιακή), ακόμα στα Αρχαία Ελληνικά και τα Λατινικά (γλώσσα η οποία είναι καλτ της σειράς προσδίδοντας έναν ρεαλιστικό τόνο). Έχει κάνει 280 εκατομμύρια πωλήσεις σε όλο τον κόσμο. Ίσως αποτελεί το πιο δημοφιλές γαλλικό κόμικ στον πλανήτη και οικείο ανάγνωσμα σε κατοίκους όλων των ηλικιών ανά την Ευρώπη. Σε χώρες όμως με ισχυρή εγχώρια παραγωγή κόμικς, όπως οι Η.Π.Α. και η Ιαπωνία, δεν είναι τόσο διαδεδομένο.

Στη Γαλλία υπάρχει ακόμα και θεματικό πάρκο με το όνομα "Χωριό του Αστερίξ", που έχει τεράστια επισκεψιμότητα. Το κλειδί της επιτυχίας είναι η περιεκτικότητα της σειράς σε κωμικά στοιχεία που απευθύνονται σε όλες τις ηλικίες (πέρα από τα καθαρά γαλλικά αστεία), εικόνες με έντονα χρώματα και ζωντανό σκίτσο που καθηλώνουν τα παιδιά, ενώ οι ενήλικες μπορούν να γελούν με μια ατάκα ή με τους αναχρονισμούς, που συχνά συναντώνται στο σενάριο. Από τις σελίδες του έχουν περάσει και αρκετές διασημότητες, τόσο της Γαλλίας όσο και διεθνείς (όπως π.χ. ο Ζακ Σιράκ, οι Beatles, ο Σον Κόνερι και άλλοι).

 Βασικό χαρακτηριστικό του κόμικ είναι ότι όλα τα ονόματα των Γαλατών τελειώνουν σε -ιξ. Αιτία γι' αυτό είναι το όνομα του ιστορικά υπαρκτού Γαλάτη αρχηγού Vercingetorix (ελλ. Βερσεζεντορίξ), ο οποίος ηττήθηκε από το ρωμαϊκό στρατό του Ιουλίου Καίσαρα. Αλλά και τα ονόματα των άλλων λαών που εμφανίζονται έχουν συνήθως κοινή κατάληξη: τα ονόματα των Ρωμαίων λήγουν σε -ους, των Γότθων (Γερμανών) σε -ικ, των Νορμανδών σε -αφ. Επίσης χαρακτηριστικό είναι ότι πολλά ονόματα είναι λογοπαίγνια είτε λόγω της σημασίας τους στα Λατινικά είτε σε συνδυασμό με τη γαλλική προφορά.

 Στις διάφορες περιπέτειές του ο Αστερίξ γυρίζει πολλές χώρες. Σε κάθε χώρα συναντά τα σύγχρονα στερεότυπα για τον κάθε λαό.

•  Οι Γότθοι είναι πειθαρχημένοι και μιλιταριστές, αποτελούνται από πολλές φυλές που πολεμούν μεταξύ τους (αναφορά στη Γερμανία πριν τον Μπίσμαρκ), ενώ φορούν το χαρακτηριστικό κράνος του πρώτου παγκοσμίου πολέμου.
•  Οι Ελβετοί είναι ουδέτεροι, τρώνε φοντύ, έχουν μανία με την καθαριότητα και με τα ρολόγια (κλεψύδρες) και σέβονται πάνω απ' όλα το τραπεζικό απόρρητο.
•  Οι Βρετανοί είναι φλεγματικοί, ψύχραιμοι, πίνουν κάθε μέρα στις 5 ζεστό νερό με μια σταγόνα γάλα (μέχρι να τους φέρει ο Αστερίξ το τσάι), πίνουν χλιαρή μπύρα, τρώνε άνοστα βραστά φαγητά με σάλτσα μέντας.
•  Οι Κορσικανοί είναι οξύθυμοι, πατριώτες, έχουν βεντέτες μεταξύ τους και κοιμούνται απαραιτήτως το μεσημέρι.
•  Οι Έλληνες τρώνε "γεμιστά αμπελόφυλλα", πίνουν ρετσίνα και έχουν πάντα έναν ξάδερφο για την κατάλληλη δουλειά.
•  Οι Νορμανδοί πίνουν ακατάσχετα, δε γνωρίζουν το φόβο (προσπαθούν να τον ανακαλύψουν) και στη χώρα τους η νύχτα διαρκεί έξι μήνες.
•  Οι Βέλγοι μιλούν με περίεργη προφορά και σνομπάρουν τους Γαλάτες.