Αρχειο απο τα οπισθοφυλλα της Δυσης

Στα περισσοτερα οπισθοφυλλα των τευχων της Κατακτησης της Δυσης,εκτος απο διαφημησεις υπηρχαν και πολλα αφιερωματα και πληροφοριες σχετικα με το πως ζουσαν οι ανθρωποι της εποχης.
Τι ηταν ενας Καου-μποι;Τι ηταν το σιδερενιο αλογο;
Αυτα και αλλα πολλα μαθαιναμε σχετικα με την ζωη στο Far West!
Καποια απο αυτα τα οπισθοφυλλα ειναι και τα παρακατω:

Η κατακτηση της Δυσης

 

 Το κορυφαίο εικονογραφημένο γουέστερν που είδαμε στην χώρα μας. Ευτυχώς ολοκληρωμένο από την Μαμούθ κόμικς. Πολυβραβευμένο ιταλικό fummeti Storia Del West του μεγάλου Ιταλού δημιουργού Gino De Antonio ο οποίος έγραψε το σύνολο της σειράς και σχεδίασε σημαντικό μέρος της. Το πρώτο τεύχος της σειράς κυκλοφόρησε στην Ιταλία το 1967 σε ασπρόμαυρη έκδοση 96 σελίδων. Κυκλοφόρησε αρχικά ως μέρος της έκδοσης Collana Rodeo και αργότερα σε αυτοτελή έκδοση από τις εκδόσεις Bonelli. Η σειρά ολοκληρώθηκε το 1980 με 73 τεύχη στα οποία αργότερα προστέθηκαν άλλα 2 ένθετα κι έτσι σήμερα η σειρά αριθμεί 75 τεύχη. Βραβεύτηκε με σειρά διακρίσεων και θεωρείται πλέον ένα από τα διασημότερα fumetti western μαζί με τον Tex.

Σκοπός του De Antonio ήταν μέσα από τη σειρά να παρουσιάσει την εποποιία της κατάκτησης της Άγριας Δύσης. Κάτι που σημαίνει ότι η αφήγηση γίνεται σε ιστορικό χρόνο και οι ήρωες αναπόφευκτα μεγαλώνουν και γερνάνε. Η ιστορία ξεκινάει το 1804 με την άφιξη του Ιρλανδού μετανάστη Μπρετ ΜακΝτόναλτ στην Αμερική ο οποίος γίνεται μέλος της εξερευνητικής ομάδας των Λιούις και Κλαρκ, της πρώτης ομάδας που αποτολμά οργανωμένη εξερεύνηση της ενδοχώρας των Ηνωμένων Πολιτειών. Μεγάλη σημασία λοιπόν στο έργο αυτό έχει η ιστορική τεκμηρίωση κάθε τεύχους και η αναφορά σε υπαρκτά πρόσωπα, πράγματα και καταστάσεις. Στη σειρά εμφανίζονται από Αμερικάνοι πρόεδροι (Τζέφερσον, Λίνκολν, Γκραντ), στρατηγοί (Κάστερ, Λι), σερίφηδες (Γουάιτ Ερπ, Πίνκερτον, Πάτ Γκάρετ), πιστολάδες (Μπιλ Χίκοκ κλπ), παράνομοι (Μπίλι Δε Κιντ, Γουες Χάρντιν , Τσέσε Τζέιμς ), πιονέροι (Κιτ Κάρσον, Ντέιβιντ Κρόκετ), Ινδιάνοι αρχηγοί (Τρελό Άλογο, Καθιστός Ταύρος, Τζερόνιμο). Κάθε τεύχος είναι και μια ψηφίδα , ένα επεισόδιο στην ιστορία του Γουέστ.

Οι βασικοί ήρωες είναι τα μέλη της οικογένειας του γιου του Μπρετ ΜακΝτόναλτ, του Πατ ΜακΝτόναλντ, ο οποίος χαρακτηριστικά έχει επιλεγεί

από τον De Antonio να έχει μητέρα Ινδιάνα. Αυτό στα πλαίσια μιας γενικότερης φιλοϊνδιάνικης νότας που υπάρχει στο έργο, η οποία του δίνει και μια τραγική διάσταση, δεδομένης της μοίρας των ερυθρόδερμων. Σε αυτό το θέμα το κόμικ ιδεολογικά συγγενεύει με φιλοϊνδιάνικες ταινίες όπως ο Στρατιώτης Μπλου, το Μεγάλο Ανθρωπάκι, το Χορεύοντας με τους Λύκους. Ο κινηματογράφος του Τζον Φορντ και του Χάουαρντ

Χοκς επίσης έχει ασκήσει επιρροή στον De Antonio ο οποίος έχει δανειστεί για κάποιους τίτλους των τόμων του , ονομασίες κλασικών γουέστερν (Η Ταχυδρομική άμαξα, Η Τελευταία Μονομαχία κλπ).

Η ελληνική έκδοση ξεκινά το 1980 από τις εκδόσεις Μέδουσα , οι οποίες εκδίδουν τα 4 πρώτα τεύχη. Μετά η σειρά διακόπτεται για λίγους μήνες και συνεχίζει από το τεύχος 5 μέχρι το τέλος από τις εκδόσεις Μαμούθ. Στην αρχή η έκδοση είναι μηνιαία αλλά σταδιακά γίνεται δεκαπενθήμερη. Το πρώτο τεύχος κόστιζε 30 δρχ και το τελευταίο 60 δρχ. Αντί για Η Ιστορία της Δύσης έχει επιλεγεί ο τίτλος Η Κατάκτηση της Δύσης , ίσως γιατί εκείνη την εποχή η ΥΕΝΕΔ προέβαλε τη δημοφιλή τηλεοπτική σειρά γουέστερν με τον ίδιο τίτλο (How The West Was Won). Κυκλοφόρησαν 69 τεύχη των 100 σελίδων.

Ακολουθεί λίστα με τους τίτλους των τευχών που κυκλοφόρησαν.


1 - Προς το άγνωστο
2 - Το μεγάλο ποτάμι
3 - Άλαμο
4 - Κομαντσέρος
5 - Οι μισθοφόροι
6 - Το καραβάνι
7 - Το χρυσάφι της Καλιφόρνια
8 - Η περίπολος
9 - Οι μεγάλες πεδιάδες
10 - Γουέλς Φάργκο
11 - Κάνσας Σίτυ
12 - Κόκκινος ουρανός
13 - Η τελευταία μονομαχία
14 - Η άγρια Δύση
15 - Μακρινοί ορίζοντες
16 - Τα νερά του θανάτου
17 - Οι Ντακότα
18 - Η ταχυδρομική άμαξα
19 - Ξέφρενος καλπασμός
20 - Οι φλόγες του πολέμου
21 - Η γη της βίας
22 - Η γέφυρα
23 - Σαλπίσματα στο σούρουπο
24 - Τα οχυρά της δόξας
25 - Οι αντάρτες
26 - Κίτρινο δηλητήριο
27 - Οι τυχοδιώκτες
28 - Καυτή άμμος
29 - Η κραυγή των Απάτσι
30 - Αμπιλέην
31 - Πεδίο μάχης
32 - Εκτός νόμου
33 - Δρόμος από ατσάλι
34 - Η μεγάλη μονομαχία
35 - Ινδιάνικη σελήνη
36 - Η νύχτα των φρουρών
37 - Σιωπηλές πόλεις
38 - Στρατιώτες-Σκυλιά
39 - Άγριοι μισθοφόροι
40 - Βουνά που λάμπουν
41 - Κόκκινο ποτάμι
42 - Παραλία χωρίς τέλος
43 - Ο νόμος της βίας
44 - Κυνηγοί Ινδιάνων
45 - Το γένος του Κάιν
46 - Οι κατακτητές
47 - Πράσινα λιβάδια
48 - Ο δρόμος των ληστών
49 - Το αίμα του πολεμιστή
50 - Οι βίαιοι
51 - Το χαμένο ποτάμι
52 - Κραυγή πολέμου
53 - Χρυσοί Λόφοι
54 - Ημέρα δόξας
55 - Φθινοπωρινός άνεμος
56 - Άγρια μονοπάτια
57 - Η μεγάλη πορεία
58 - Ο δρόμος για την Κόλαση
59 - Ρίο Γκράντε
60 - Καβαλάρηδες
61 - Πικρή νίκη
62 - Ο τελευταίος Απάτσι
63 - Άγριο χτύπημα
64 - Δυτικά του Πέκος
65 - Οι αγωνιστές
66 - Καυτός άνεμος
67 - Πύρινοι σταυροί
68 - Λευκή κόλαση
69 - Το τέλος του δρόμου

Χαρακτηρες στα τευχη του Λουκυ Λουκ.

ΤΖΕΣΣΕ ΤΖΕΙΜΣ:

Ο Τζέσε Γούντσον Τζέιμς (5 Σεπτεμβρίου 1847 - 3 Απριλίου 1882), υπήρξε θρυλικός κακοποιός, παράνομος όπως συνηθίζεται να τους αποκαλούμε, των Η.Π.Α., αρχηγός συμμορίας καθώς και ληστής τραπεζών και τρένων, από την πολιτεία του Μιζούρι. Υπήρξε το διασημότερο και πιο διαβόητο μέλος της συμμορίας των αδελφών Τζέιμς. Διάσημος και όταν ζούσε, αποτέλεσε θρυλική φιγούρα της Άγριας Δύσης μετά το θάνατό του.
Ο Τζέσε και ο αδερφός του Φρανκ ήταν αντάρτες (σε ηλικία 16 ετών μόλις) των Νοτίων κατά τη διάρκεια του Αμερικανικού Εμφυλίου. Είχαν κατηγορηθεί μάλιστα για θηριωδίες εναντίον στρατιωτών των Βορείων. Μετά τον πόλεμο, ως μέλη διάφορων συμμοριών, λήστεψαν τράπεζες, ταχυδρομικές άμαξες και τρένα. Η δράση της συμμορίας των αδελφών Τζέιμς κορυφώθηκε τη δεκαετία 1866 έως 1876, όταν ένα άτυχο γεγονός τούς ανάγκασε να περιορίσουν τη δράση τους. Η επιχείρηση ληστείας μιας τράπεζας στην πόλη Νόρθφιλντ της πολιτείας της Μινεσότα, είχε άσχημη κατάληξη, οδηγώντας στο θάνατο και τη σύλληψη αρκετών μελών της διαβόητης συμμορίας. Οι αδερφοί Τζέιμς επιβίωσαν, συνεχίζοντας την εγκληματική τους δράση για αρκετά ακόμα χρόνια, στρατολογώντας νέα μέλη, αντιμετωπίζοντας όμως πλέον την αυξανόμενη πίεση και αποφασιστικότητα του Νόμου. Στις 3 Απριλίου του 1882, σε ηλικία 35 ετών, ο Τζέσε Τζέιμς δολοφονήθηκε με ύπουλο τρόπο από τον Ρόμπερτ Φορντ, μέλος της συμμορίας του, ο οποίος μάλιστα ζούσε στο σπίτι του Τζέιμς και ήλπιζε να λάβει την κρατική αμοιβή για το κεφάλι του.


BILLY THE KID:



Στα 17 του μόλις χρόνια διαπράτει τον πρώτο του φόνο όταν χωρίς σκέψη έβγαλε το πιστόλι του και εκτέλεσε έναν σιδερά που τον ειρωνεύτηκε για το ύψος του. Συλλαμβάνεται και φυλακίζεται όμως καταφέρνει να δραπετεύσει στο αχανές Νέο Μεξικό. Σε εκείνα τα μέρη οι αιματηροί καβγάδες ανάμεσα στους ιδιοκτήτες γης και ράντζων, στους διεφθαρμένους σερίφηδες ,στους δημάρχους και τους κυβερνήτες για τον έλεγχο της κομητείας Λίνκολν ηταν καθημερινότητα. Ο Ιρλανδός μετανάστης που όλοι άρχισαν να αποκαλούν «Μπίλι δε Κιντ», συμμάχησε με τους «καλούς». Έγινε μέλος των Regulators, μιας ομάδας που διεκδικούσε τη θέσπιση κανόνων για την προστασία των αδυνάτων, κυρίως των Μεξικανών και των Ινδιάνων.

Ο Μπίλι ξεκίνησε σαν απλός στρατιώτης, αλλά έφτασε γρήγορα στην αρχηγία- και γιατί πολλοί σύντροφοί του πέθαναν στο πεδίο της μάχης. Εκτός από τους άνδρες του στην υπηρεσία του ήταν και ο μύθος. Άρχισαν να κυκλοφορούν φήμες ότι ήταν Μεξικανός και ότι κανένας δεν χρησιμοποιούσε καλύτερα το εξάσφαιρο. Έλεγαν ότι με αυτό είχε σκοτώσει 21 ανθρώπους. Ήταν ένας αριθμός που προκαλούσε σεβασμό και δέος ακόμη και στην Άγρια Δύση.

Η ιστορία λέει ότι τα επιβεβαιωμένα θύματα του φοβερού παράνομου ήταν τέσσερα εκτός από τον σιδερά στην Αριζόνα. Δυο από αυτά ήταν οι δεσμοφύλακες του στις φυλακές της κομητείας Λίνκολν, τους οποίους σκότωσε λίγο πριν τον κρεμάσουν. Με τους Regulators εξουδετερωμένους, ο Μπίλι έζησε το επόμενο διάστημα ανάμεσα σε τραπέζια του πόκερ, κλοπές ζώων και μικροδουλειές στα σαλούν.

Ήταν 21 ετών όταν δέχθηκε να συναντηθεί με τον νέο σερίφη, έναν πρώην μπάρμαν, που πριν του κολλήσει ο δήμαρχος το σήμα στο πέτο, έκλεβε αγελάδες και κυνηγούσε Βίσονες. Το όνομά του ήταν Πατ Γκάρετ και λέγεται ότι ήταν φίλοι με τον Μπίλι στα χρόνια της παρανομίας. Το ραντεβού ορίστηκε σε ένα άδειο σαλούν. Όταν ο Μπίλι μπήκε μέσα ο Γκάρετ πυροβόλησε. Ή έτσι υποτίθεται ότι έγινε, αν πιστέψει κανείς τη βιογραφία «Η αληθινή ιστορία του Μπίλι δε Κιντ» που συνέγραψε ο σερίφης με τη βοήθεια ενός περιπλανώμενου δημοσιογράφου. Σύμφωνα με τουλάχιστον τρεις μαρτυρίες, ίσως εκείνη η συνάντηση στο άδειο σαλούν δεν υπήρξε ποτέ και ο Μπίλι δεν έπεσε από το όπλο του παλιού του φίλου…

Χαρακτηρες στα τευχη του Λουκυ Λουκ.

Στα τευχη του Λουκυ Λουκ περασαν πολλοι χαρακτηρες που ή ηταν πραγματικα προσωπα της Αγριας Δυσης ή ηταν χαρακτηρες που δημιουργηθηκαν απο τους σεναριογραφους των ιστοριων.
Καποιοι απο αυτους τους χαρακτηρες ηταν και οι εξης:

ΣΥΜΜΟΡΙΑ ΤΩΝ ΝΤΑΛΤΟΝ:

Η συμμορία των Ντάλτον ήταν διαβόητη εγκληματική ομάδα που έδρασε στην Αμερικανική Δύση από το 1890 μέχρι το 1892. Στο διάστημα αυτό τα μέλη της, μεταξύ των οποίων τα αδέρφια Γκράτον (Γκρατ) (γεν. 1861), Γουίλιαμ (Μπιλ) (1866–1894), Μπομπ (γεν. 1869) και Έμετ (γεν.1871), διέπραξαν, σε δυτικές Πολιτείες των Η.Π.Α, πολλές ληστείες σε τρένα και τράπεζες. Είχαν συγγένεια με τους αδερφούς Γιάνγκερ, οι οποίοι με τη σειρά τους συνεργάζονταν με τον Τζέσε Τζέιμς. Οι Ντάλτον αργότερα αποσχίστηκαν από την συμμορία Τζέιμς-Γιάνγκερ και δρούσαν πλεόν ανεξάρτητα.

Η οικογένεια Ντάλτον καταγόταν από το Μισούρι. Οι γονείς (ο Λούις Ντάλτον και η Αντελάιν Γιάνγκερ — η οποία ήταν θεία των αδελφών Γιάνγκερ, που μαζί με τους Τζέσε και Φρανκ Τζέιμς ίδρυσαν την συμμορία Τζέιμς - Γιάνγκερ) απέκτησαν 15 παιδιά, από τα οποία τρία πέθαναν πριν να ενηλικιωθούν. Το 1882 η οικογένεια μετακόμισε στην βορειοανατολική Οκλαχόμα και το 1886 στο Coffeyville, στο νοτιοανατολικό Κάνσας.

Οι Ντάλτον ήταν αγρότες. Η απώλεια της οικογενειακής τους φάρμας, για την κατασκευή του σιδηροδρόμου και η δολοφονία του ενός από τους γιους, του Φρανκ Ντάλτον, που ήταν βοηθός σερίφη, εν ώρα καθήκοντος,φαίνεται πως οδήγησαν μερικά από τα άλλα αδέλφια στην παρανομία. Ο Φρανκ δολοφονήθηκε το 1887, στην περιοχή της Οκλαχόμα, από έναν κλέφτη αλόγων. Ήταν ο πιο ώριμος και ο πιο ισορροπημένος από όλα τα αδέρφια του, που τον σέβονταν και συχνά τον ακολουθούσαν, εν είδει αποσπάσματος, όταν κυνηγούσε εγκληματίες. Μετά το θάνατό του, ο Γκράτον, ο Μπομπ και ο Έμετ αποφάσισαν να μπουν στην υπηρεσία του νόμου. Από τους τρεις ο Μπομπ ήταν ο πιο άγριος. Σε ηλικία 19 ετών, ενώ ήταν βοηθός σερίφη, σκότωσε έναν άνδρα. Αν και υποστήριξε ότι τον πυροβόλησε στα πλαίσια του καθήκοντος, είναι πιθανόν ότι το σκότωσε επειδή προσπάθησε να του κλέψει τη φιλενάδα. Τον Μάρτιο του 1890 κατηγορήθηκε για εισαγωγή λικέρ στην Ινδιάνικη επικράτεια, αλλά μετά την καταβολή εγγύησης και την προσωρινή απόλυσή του δεν εμφανίστηκε στο δικαστήριο. Το Σεπτέμβριο του ίδιου έτους ο Γκρατ συνελήφθη για κλοπή αλόγου (έγκλημα για το οποίο προβλεπόταν θανατική ποινή) αλλά είτε οι κατηγορίες αποσύρθηκαν είτε αφέθηκε ελεύθερος.

Ο Μπομπ Ντάλτον κάλεσε τους Τζορτζ Νιούκομπ (George "Bitter Creek" Newcomb), Χάρλευ Πιρς (Charley Pierce) και Τσάρλυ Μπράιαντ (Blackfaced Charlie Bryant) να σχηματίσουν μια ομάδα μαζί με τον αδελφό του Έμετ. Ο Γκρατ Ντάλτον βρισκόταν με τον αδελφό του Μπιλ στην Καλιφόρνια, αλλά ακολούθησαν την συμμορία αργότερα, όπως και οι Μπιλ Ντούλιν (Bill Doolin), Ντικ Μπρόντγουελ (Dick Broadwell) και Μπιλ Πάουερ (Bill Power).

ΚΑΛΑΜΙΤΥ ΤΖΕΙΝ:

Ένα ρεαλιστικό, γοητευτικό πορτρέτο μιας από τις πιο πολυσυζητημένες προσωπικότητες της Άγριας Δύσης. Η «Καλάμιτι Τζέιν» της οποίας το πλήρες όνομα ήταν Μάρθα Τζέιν Κάναρι, μπορούσε να ιππεύει, να πυροβολεί, να ιχνηλατεί, και να καυγαδίζει το ίδιο καλά με οποιονδήποτε άντρα. Μάλιστα, προτιμούσε την παρέα των αντρών από αυτή των γυναικών κι αυτό συχνά της δημιουργούσε προβλήματα στον κύκλο των «καθωσπρέπει κυριών» της εποχής της. Κατά τη διάρκεια της πολυτάραχης ζωής της υπήρξε οδηγός άμαξας, αγρότης, χρυσοθήρας, και παραλίγο σύντροφος του Γουάιλντ Μπιλ Χίκοκ. Ιππεύτρια, πιστολέρο, άριστη παίκτρια του πόκερ, σύζυγος και μητέρα, η Καλάμιτι Τζέιν δε δίστασε να προκαλέσει μια ολόκληρη εποχή, και κατάφερε να γίνει θρύλος, κερδίζοντας τη θέση της όχι μόνο στην ιστορία ...αλλά και στις καρδιές μας.

ΣΑΡΑ ΜΠΕΡΝΑΡ:

Η Σάρα Μπερνάρ (Sarah Bernhardt)  ήταν μια θρυλική Γαλλίδα ηθοποιός του θεάτρου και του πρώιμου κινηματογράφου, για την οποία έχει ειπωθεί ότι ήταν "η πιο φημισμένη ηθοποιός που γνώρισε ποτέ ο κόσμος". Η Μπερνάρ απόκτησε τη φήμη της στις θεατρικές σκηνές της Ευρώπης, τη δεκαετία του 1870, και έγινε γρήγορα περιζήτητη σε όλη την Ευρώπη και την Αμερική. Κέρδισε την αναγνώριση ως σοβαρή δραματική ηθοποιός, γεγονός για το οποίο της αποδόθηκε το προσωνύμιο "η θεϊκή Σάρα".

Ιστοριες του Λουκυ Λουκ

Τευχος Νο 3:ΝΤΑΛΤΟΝ ΣΙΤΥ

Ο "πιο τρομερός κακούργος" ο Τζόε Ντάλτον, συγκινείται και πάλι όπως ακριβώς όταν έκλεψε την πρώτη του αγελάδα. Εχει επιτέλους την δική του πόλη, με τράπεζες, σαλούν, εστιατόρια και ξενοδοχεία που διαθέτουν ακόμα και από αυτά τα μαραφέτια που βοηθάνε να το σκάσει κάποιος από τη φυλακή. Ο Λούκυ Λουκ σαν πρώτος φιλοξενούμενος της Ντάλτον Σίτυ, συνδράμει με τους ιδιοκτήτες της για να ξαναζωντανέψει η πόλη με τη βοήθεια των απανταχού ντεσπεράντος της Αγριας Δύσης. Αλλά εσείς ξέρετε ότι τελικά "πίσω έχει ο Ραν-Ταν-Πλαν την ουρά"... 'Η όχι ;



Τευχος Νο 21:ΜΠΙΛΥ Ο ΤΡΟΜΕΡΟΣ

Τα παιδιά είναι και θα είναι πάντα παιδιά. Στην Αγρια Δύση όμως τα κακομαθημένα παιδιά είχαν πολλές ευκαιρίες να καλλιεργήσουν την κλίση τους, συνήθως παρέα με ένα εξάσφαιρο Κόλτ. Ο Μπίλλυ ο Τρομερός σαν παιδί, απαιτούσε τα πάντα και όλα. Κόκκινες καραμέλες, σοκολάτες, γλυκά και γινόταν έξαλλος από κακία όταν κάποιος δεν έκανε τα κέφια του. Οι κάτοικοι του Φορτ Γουίκλινγκ, τον είχαν σαν παιδί τους, μέχρι τη στιγμή που εμφανίστηκε ο περισσότερο κακός ντεσπεράντο Λούκυ Λουκ. Τελικά, αληθεύει ότι για να ξεπεράσεις τους φόβους σου πρέπει να τους αντιμετωπίσεις κατάματα ; Διαβάζοντας τη ιστορία αυτή θα βρούμε την απάντηση. Αρκεί να μην είμαστε "παλιοχαρακτήρες". Είναι ζήτημα αρχών, όπως ακριβώς το να θυσιάζει κάποιος κάτι προσωπικό για την πρόοδο και το κοινό καλό.

Τευχος 34:ΤΟ 20ο ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΙΠΠΙΚΟΥ

Δεν υπάρχει κανένα παράδοξο στο γεγονός, ότι ένα άλογο θα προτιμούσε να καταταχτεί στο ιππικό, μη αντέχοντας με τίποτα το πεζικό όπως επίσης και στο γεγονός ότι στις γυναίκες αρέσει να είναι κοκέτες  και να τις χαιδεύουν. Σε αντίθεση με τα παραπάνω, είναι αρκετά παράξενο οι ινδιάνοι να πολεμούν με καραμπίνες και μάλιστα όταν έχουν καπνίσει την πίπα της ειρήνης με τα χλωμά πρόσωπα. Ο Λούκυ Λουκ δεν έχει να αντιμετωπίσει μόνο τους Τσεγιέν αλλά και μια πραγματικά αυστηρή στρατιωτική πειθαρχία του διοικητή του Φορτ - Τσεγιέν που αρκετές φορές αγγίζει τα όρια του παράλογου. Είναι και μερικοί βέβαια που ακόμα και αν ο κόσμος καίγεται, αυτοί... τα καπέλα τους. Ευτυχώς που μερικοί γιοί γίνονται άντρες την κατάλληλη στιγμή και συνήθως, όταν το απαιτούν οι περιστάσεις. Μην πάει το μυαλό σας αλλού, ο Λουκυ Λουκ παραμένει πάντα ένας φτωχός και μόνος καουμπόι που το λέει η καρδιά του.